The comparasion of nerve grafts with vein and reverse vein grafts in repairing defects produced in rabbit sciatic nerves: Experimental study
Sait Dindoust1, Kemal Uğurlu2, Nuri Arıkan1, Çağrı Sade2, Canan Tanık3, Sacit Karamürsel41İstanbul Üniversitesi Veterinerlik Fakültesi, İstanbul2Şişli Etfal Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Plastik ve Rekonskrüktif Cerrahi Kliniği, İstanbul
3Şişli Hamidiye Etfal Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Patoloji Kliniği, İstanbul
4İstanbul Üniversitesi Tıp Fakültesi, Fizyoloji Anabilim Dalı, İstanbul
Object: It is necessary to administer grafts to treat peripheral nerve injuries with wide defect. The graft used in the treatment of peripheral nerve defects must not only make guidence to developing axons towards distal nerve endings, but also provide an active surrounding for regeneration and promotion. Autogen nerve segments can be used as grafts for this purpose. The loss of sensation at the derivation region of the graft and sometimes absence satisfactory length of the graft caused a demand to alternative autolog grafts.
Materyal and Method: Nerve, standard and inside-out vein grafts were used in this study in the repair of achieved defects in the sciatic nerves of rabbits. For this purpose, 3 groups were established containing 12 rabbits each. Nerve, standard and inside-out vein grafts were administered to 4 rabbits Per group and the level of nerve regenerations were evaluated by electrophysiologic and histopathologically at the end of 1., 3. and 5. months. The nerve, stadard and inside-out vein frafts were compared electrophysiologically relating to their latence period and amplitude, and histopathologically relating to their fibre organisation, myelin sheath and conjunctive tissue.
Results: In electrophysiological examinations, conduction via the grafts was observes in all treatment groups. In the group examined at the end of one month, no statistically important difference was observed among the latence periods of nerve, standard and inside-out vein grafts, but the amplitude values of nerve grafts was increased significantly. Latence periods shortered gradually ana amplitud values increased. Nerve regeneration was observed in every circumstance, while lesser axonal regeneration and myélinisation were observed during the early evaluations (1 month), better regeneration, increased and more orderly myelinated fibers were observed during later periods (3. and 5. month ). The vascularisation of nerves was better in inside-out graft treated animals. Myélinisation was similar in nerve and inside-out vein grafts and lesser in standard vein grafts.
Conclusion: No statistical importance was observed between electrophysiologic and histopathologic observations of insicle- out vein and standard vein graft groups during longer periods (5 months).
Tavşan Siyatik Sinirlerinde Oluşturulan Defektlerin Onarımında Sinir Grefleri ile Ven ve Ters Ven Greftleri Karşılaştırılması: Deneysel Çalışma
Sait Dindoust1, Kemal Uğurlu2, Nuri Arıkan1, Çağrı Sade2, Canan Tanık3, Sacit Karamürsel41İstanbul Üniversitesi Veterinerlik Fakültesi, İstanbul2Şişli Etfal Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Plastik ve Rekonskrüktif Cerrahi Kliniği, İstanbul
3Şişli Hamidiye Etfal Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Patoloji Kliniği, İstanbul
4İstanbul Üniversitesi Tıp Fakültesi, Fizyoloji Anabilim Dalı, İstanbul
Amaç: Periferik sinirin geniş defektli yaralanmalarında onarım bölgesindeki gerilimi azaltmak için greft uygulanması gerekir. Kullanılan greft, regenere olan aksonlara distal sinir ucuna doğru kılavuzluk dışında, rejenerasyon için aktif, metabolik ortam sağlamalıdır. Bu amaçla; klasik olarak otojen sinir segmentleri, greft olarak kullanılır. Sinir greftinin alındığı yerde duyu kaybı oluşumu ve yeterli uzunlukta bulunamaması, alternatif otolog greft arayışlarını devam ettirmektedir.
Materyal ve Metod: Bu çalışmada tavşan siyatik sinirlerinde oluşturulan defektlerin onarımında sinir grefleri ile ven ve ters ven greftleri karşılaştırılmıştır. Çalışmada, 12 şer tavşanlık 3 grup oluşturuldu. Her grup içinde 4’er tavşana sinir, düz ven ve ters (iııvagiııe) ven greftleri uygulandı. Sinir rejenerasyonun durumu 1.,3.ve 5.ay sonunda elektrofızyolojik ve histopatolojik olarak değerlendirildi. Sinir, düz ve ters ven greftleri, elektrofizyolojik olarak latens dönem ve amplitüd, histopatolojik olarak ise liflerin organizasyonu, miyelin kılıf ve konjonktif doku yönünden karşılaştırıldı.
Bulgular: Elektrofizyolojik incelemelerde bütün deney gruplarında greft yoluyla iletimin oluştuğu saptandı. 1. ay sonunda değerlendirilen grupta sinir, ven ve ters ven greftlerinin latens dönemleri istatistiksel olarak anlamlı farklılık göstermezken, sinir greftlerinin amplitüd değerleri önemli ölçüde yüksek bulundu. Bütün gruplarda 3. ve 5. ayda latens dönemler kısaldı, amplitüd değerlerinde artış görüldü. Tüm olgularda sinir rejenerasyonu gözlendi. Olguların erken dönem (1.ay) değerlendirmesinde daha az aksonal rejenerasyon ve miyelinizasyon gözlenirken, geç dönemde (3. ve 5. ay) her grupta rej e ne rasy onun daha iyi olduğu, miyelinli liflerin sayıca arttığı ve daha düzenli olduğu görüldü. Sinirlerin vaskülarizasyonu ters ven grefti uygulananlarda daha iyiydi. Miyelinizasyon, sinir ve ters ven greftlerinde birbirine yakın iken ven greftinde daha az saptandı.
Sonuç: Uzun dönemde (5 ay grubu içinde) sinir greftleri ile ters ven ve ven greftleri arasında elektrofizyolojik ve histopatolojik değerlendirmede istatistik olarak anlamlı fark görülmedi.
Corresponding Author: Çağrı Sade
Manuscript Language: Turkish